Wijsheid voor morgen

We weten dat er in het leven moeilijke tijden komen. Juist dat besef kan ons helpen om het heden te waarderen. Tussen ‘pluk de dag’ en ‘denk aan morgen’. Hieronder het verslag van onze ervaringen en de wijsheid die wij eruit halen. 

Corinne opent de bijeenkomst met een indringend verhaal: “De ene dag was ik mijn huis aan het verbouwen, de andere dag lag ik in het ziekenhuis met het bericht dat ik niet beter zou worden. Dan begin je geluk wel te wantrouwen.”

Meer deelnemers herkennen dit: hoe kun je nog genieten als je weet dat er morgen weer ellende kan zijn? “Tussen hoop en vrees” zou het thema kunnen heten. Of: tussen Carpe Diem (pluk de dag) en Memento Mori (gedenk de dood, ofwel: houd rekening met verlies).

Henk bekijkt het van de positieve kant: “Ik ontdek in barre tijden vaak dat ik sterker ben dan ik dacht.”

Corinne reageert fel: “Totdat ook je hond nog doodgaat. Dan hoeft het echt niet meer.”

Hechting, verlies en verantwoordelijkheid
Sanne bekijkt het vanuit een andere hoek: “Ik ben blij dat ik geen band had met mijn ouders, dan heb je ook niets te verliezen.” Maar ze bevestigt ook:“Je moet wel doorgaan met leven. Je moet niet géén hond nemen uit angst om die kwijt te raken. Dan leef je niet meer — dan leef je alleen nog uit angst.”

Henk vult nuchter aan: “Houd gewoon rekening met verlies. Dan heb je ook minder teleurstellingen.”

Ed zet nog een extra stap: “Verlies geeft ook weer ruimte voor iets nieuws. Je kunt vriendschappen ontgroeien en dan mensen ontmoeten die beter bij je passen.”

➤ Tip: Houd rekening met verlies, maar ga wél door met leven. Hechten brengt het risico van pijn mee, maar de kansen op liefde en groei zijn groter. Verlies is niet alleen een einde, maar soms ook een begin.

Speelsheid, jeugd en veerkracht
Sanne vertelt openhartig hoe haar jeugd haar vormde: “Ik heb een nare jeugd meegemaakt. Als je dat overleeft, krijg je eelt op je ziel.” En over hoe ze speels is gebleven: “Ik weiger om op te groeien. Ik heb dat ingehaald via mijn kind: zandkastelen bouwen, voetballen. Zo heb ik geleerd om de dag te plukken.”

➤ Tip: Laat speelsheid en plezier niet verdwijnen met de jaren — ze zijn een bron van veerkracht.

Negativiteit en grenzen stellen
Henk waarschuwt voor negatieve beïnvloeding: “Een kennis van mij legt altijd de nadruk op verlies en aftakeling. Ik probeerde hem ooit te overtreffen in negativiteit, maar dat vond hij alleen maar fijn. Sommige mensen willen dat je met hen in de put zit.”

Michel herkent het: “Ik volg geen nieuws meer. Dan kom ik te veel in doemscenario’s terecht. Ik blijf er maar van weg; je hebt er toch geen controle op.”

➤ Tip: Bescherm jezelf tegen mensen die voortdurend in ellende blijven hangen. Wees kritisch op welke informatie je binnenlaat — doomscrollen vergiftigt je evenwicht.

Moed, kleine stappen en momentum
Henk vertelt waar hij zijn moed vandaan haalt: “Bij mij helpt het idee ‘de dood of de gladiolen’ om dingen aan te gaan. Improvisatietheater vond ik eng, maar met dat idee ben ik toch gegaan — en nu vind ik het superleuk.” 

Corinne blijft kritisch: “Je kunt ook vanuit carpe diem gaan leven omdat je geen vertrouwen meer hebt in de toekomst.”

Ed vult aan: “Pluk de dag betekent dat je de dag neemt zoals hij komt. Maar je hebt ook verantwoordelijkheden naar anderen.”

➤ Tip: Kies moed boven vermijden — dat verrijkt je leven. Pluk de dag, maar niet als vlucht voor verantwoordelijkheden.

Genieten, risico en tevredenheid
Michel brengt dankbaarheid in: “Voor mij werkt het om de kleine dingen te waarderen. Dankbaarheid helpt om gelukkig te zijn in het hier-en-nu.” Hij legt uit hoe geluksvervlakking werkt: “Als dingen te gewoon worden, vergeet je dankbaar te zijn voor wat je hebt. Soms dagen we daardoor onbewust weer pech uit.”

Corinne vraagt zich af: “Moet ik nu weer dankbaarheid gaan beoefenen? Mag het ook gewoon eens goed gaan?”

Henk antwoordt: “Uiteindelijk wel, maar je moet het een beetje aanslingeren. Als het goed gaat, gebruik ik dat moment om er nog meer mee te doen. Bijvoorbeeld die ene vriend bellen die ik lang niet gesproken heb. Zo bouw je momentum — een sneeuwbaleffect.”

Michel waarschuwt: “Je kunt ook te veel risico’s nemen als het goed gaat. Dan ga ik feesten en de volgende dag zit ik meteen weer in het tegendeel.”

Henk vraagt: “Kun je het genieten niet beter uitbuiten? Dan neem je dat fijne gevoel ook mee naar morgen.”

Ed waarschuwt terecht: “Dan kan het verslavend worden. Dan heb je steeds sterkere prikkels nodig.”

Henk sluit af met een helder onderscheid: “Genieten is kort, tevredenheid is langdurig. Plezier moet niet je tevredenheid op langere termijn ondermijnen.”

➤ Tip: Dankbaarheid helpt je te waarderen wat je hebt. Je kunt goede momenten versterken, maar blijf bewust. Uiteindelijk is tevredenheid de basis waar je op terugvalt.

Eindconclusie
Kies voor tevredenheid om het midden te houden tussen hoop en vrees. Tevredenheid is de rustige plek tussen Carpe Diem en Memento Mori —het geeft de draagkracht om het leven te nemen zoals het komt.