Russell Cummins vertelt over zijn leven, problemen die hij ervaren heeft en herstel.

 

Onderwerpen: einzelgänger, contact, jeugd, onderzoek, psychose, spiritualiteit, opname, vietnamsyndroom (PTSS), dakloosheid, herstel, ervaringsdeskundigheid, diagnoses, vertrouwen, hechting, liefde, eigenwaarde, medicatie, kritiek op de GGZ, kritiek op de maatschappij, verantwoordelijkheid, hulp verlenen

 

deel 1: Geschiedenis

Russell is een ‘einzelgänger die contact heeft leren maken’. Volgens sommige mensen heeft hij een moeilijke jeugd gehad maar zelf vindt hij dat wel meevallen. Zijn vader was een marinier die overleed toen hij 3 maanden oud was. Van zijn 7de tot 12ste verbleef hij in een kinderpension. Op zijn 18de ging hij van school zonder diploma.

Russell is ‘zijn eigen geest gaan onderzoeken’ en is psychotisch geworden. Hij heeft een reeks opnames gehad en is een periode dakloos geweest. Op een gegeven moment heeft hij besloten dat hij dit alles niet meer wilde. Hij heeft zijn weg naar herstel gevonden en is ervaringsdeskundige geworden. Nu werkt hij als ervaringsdeskundige beleidsmedewerker bij Altrecht GGZ.

 

deel 2: Herstelprocessen, vertrouwen, hechting en menselijkheid

‘Onderdrijving’ is belangrijk geweest voor het herstel van Russell. “Als ik alleen maar in de ellende was blijven zitten was ik nooit meer opgestaan”. Daarnaast waren hechting en vertrouwen belangrijk: Er was een hulpverlener die een ‘band+’ met Russell aan ging. Zijn oudste dochter is de eerste persoon voor wie hij onvoorwaardelijke liefde heeft gevoeld. Zijn ex-vrouw heeft hem leren praten.

Een mens moet zich waardevol kunnen voelen. Psychiatrische patiënten staan onder aan de samenleving, zij worden uit hun autonomie ontzegd, hebben geen mensenrechten meer. Russel heeft ervoor gekozen tegen de stroom in te gaan. Zijn missie is nu om de GGZ menselijker te maken.

 

deel 3: Verantwoordelijkheid nemen, deel uitmaken van de beschaving

Herstel is een persoonlijk proces. Het is heel belangrijk dan hulpverleners mensen ondersteunen en dingen niet van hen overnemen. – De verantwoordelijkheid voor zijn kinderen heeft voor Russell alles veranderd. - Zowel het ‘onderzoek naar zijn eigen geest’ als herstel is zijn eigen keuze geweest. – Russell heeft een tomeloze ambitie en kiest ervoor niet bang te zijn. – In deze wereld zijn veel mensen die niet trouw zijn aan zichzelf. Russel is dat wel. – Geestelijk lijden bestaat en het is belangrijk dat deze pijn verzacht wordt. – Hoe er met psychiatrische patiënten omgegaan wordt zegt iets over een beschaving. – Gedicht: ‘For life, for the living’.

 

Links

Blog op Psychosenet 

Blog op Wij zijn mind

Debat tussen Jan Derksen en Russel Cummins over ervaringsdeskundigen in de GGZ