Zin na verlies

Hoe verlies ruimte biedt aan nieuwe inzichten

Soms gebeurt er iets waardoor je anders naar het leven gaat kijken. Je verliest iets – een gewoonte, een droom, een vertrouwd gevoel – en dat kan verwarrend of pijnlijk zijn. Maar soms levert datzelfde verlies ook iets op: een nieuw inzicht, een andere richting, een gevoel van vrijheid of rust.

In de workshop Zin na verlies onderzochten we precies dat: wat gebeurt er ná een verlies? En hoe kun je daar iets positiefs uit halen – op jouw eigen manier?

Licht en alledaags, met ruimte voor gevoel

Tijdens de voorbereiding merkten we dat het thema al snel zwaar aanvoelt. Daarom begonnen we met kleine, alledaagse verliezen. Voorbeelden als het stoppen met een hobby vanwege tijdgebrek, een fijne buurman die verhuist, of je favoriete serie die afloopt. Ook zulke gebeurtenissen kunnen iets losmaken. We stonden stil bij het moment van afscheid nemen – zonder direct te zoeken naar wat het opleverde. Eerst mocht er ruimte zijn voor het gevoel van balen. Zoals een deelnemer zei:"In Japan hebben ze daar zelfs een woord voor: mono no aware – de ontroering over de vergankelijkheid van het leven."

Wat verlies je... en wat geeft het terug?

Na een rondje delen volgde een inquiry met vragen. In tweetallen verkenden we de vraag: Wat heeft dit verlies jou opgeleverd? Daarna keerden we terug en deelden we in de kring de opbrengst. De verhalen liepen uiteen, maar waren stuk voor stuk herkenbaar en persoonlijk.

Een deelnemer vertelde over haar verhuizing uit een huis vol moeilijke herinneringen. Ze had overwogen om te blijven, zoals haar therapeut had geadviseerd, maar koos toch voor een nieuwe start. “Ik heb veel spullen weggegooid. Dat gaf me het besef hoeveel ik eigenlijk bezit. Nu geef ik veel weg. Wat ik niet meer gebruik, kan iemand anders blij mee maken. Opruimen is ook je hoofd opruimen. Ze zeggen: je moet niet ontwijken, maar soms voelt het oude als een kooi. In mijn nieuwe huis voelde ik me vanaf dag één goed. Het is echt een nieuw begin.”

Twee andere deelnemers hadden hun favoriete sport moeten loslaten. De een verruilde yoga voor zwemmen, de ander ging van golf naar volleybal. “Het leek een verlies, maar inmiddels leid ik de volleybalclub en dat heeft me enorm veel gebracht. Organiseren, groepen begeleiden, omgaan met conflicten. Ik ben gegroeid. In het begin wist ik niet hoe, maar nu weet ik: ik kan dit.”

Er was ook ruimte voor reflectie op grotere levensinzichten. Een deelnemer zei: “Doordat ik iets naars heb meegemaakt, weet ik beter wat ik wil. Niet succesvol zijn, maar tijd goed besteden met mensen die me dierbaar zijn.” Een ander noemde dat ‘positieve wraak’ op het negatieve: “Als angst je leven klein maakt, kun je daar iets tegenover zetten. Bijvoorbeeld door anderen bewuster te waarderen.”

Een ander inzicht kwam van iemand die zich lang licht depressief had gevoeld: “Op een gegeven moment dacht ik: ik hoef niet meer van alles te worden. Ik ben er al. Ik mag genieten. Dat gaf me levenslust.”
En een ander vatte het mooi samen: “Verlies laat je ook beseffen wat je al hebt. Je hoeft niet steeds te streven. Ik wil rust, gewoon zijn, en meer betekenen voor anderen vanuit wie ik ben.”

Tot slot

De workshop liet zien dat verlies – hoe klein of groot ook – ruimte kan maken voor iets nieuws. Niet door het te negeren, maar door het onder ogen te zien. En juist in het alledaagse, het herkenbare en het eerlijke, ontstaan de mooiste inzichten.