Kunst Met Een Verhaal
MisUnderstood: Het werk van Sara Houtkooper
Sara Houtkooper heeft momenteel een expositie van haar werk rond het thema ‘Identiteit’ op de locatie Keizersgracht 252 van SCIP. Tijdens het ophangen van haar werken in de Tuinkamer kwamen we op het idee om op een later moment uitgebreider over de achtergrond van haar kunst te praten.
Sara is na haar HBO-opleiding een tijdlang werkzaam geweest in de zorg en het bedrijfsleven, maar met name de kantooromgeving beviel haar niet. Ze kreeg daar teveel impulsen. Haar voornaamste bezwaar van dit werk was dat de menselijke maat ontbrak. Bij haar vrijwilligerswerk bij o.a. het Rode Kruis, de Voedselbank en bij SCIP kon ze dat wel vinden. Het is immers zo belangrijk dat je als mens in al je facetten gezien wordt. En dat er aandacht is op persoonlijk vlak, dat er naar elkaar geluisterd wordt en je af en toe een schouderklopje krijgt.
Kunstvormen
Haar creativiteit neemt na deze ervaring ‘in no time’ een hoge vlucht aan. Ze is productief met de vele exposities. Ze werkt in creatieve pieken, is niet iemand van de continuïteit, en gebruikt daarbij alles wat op haar pad komt. Opvallend is haar veelzijdigheid in de kunst.Ze is begonnen met spiraalvormige mandala’s maar na een tijdje was ze naar eigen zeggen al weer ‘uitgespiraald’. Ook werkt ze in klei en maakt organische vormen. Vervolgens heeft ze een serie foto’s van de seizoenen dat een lange tijd bij SCIP-Noord heeft gehangen.Verder heeft ze een serie panelen vervaardigd gebaseerd op de vormen van de mattenklopper.
Momenteel maakt ze kleine vierkantjes via monoprint ( tamponeren). In deze techniek zoekt ze doelbewust de beperkingen van het platte vlak en vierkant op, daarbij denkend aan het citaat van Goethe. ‘In de beperking herken je de meester.
Exposities
Sara exposeert aan de lopende band. Niet alleen heeft ze in het verleden in alle filialen van SCIP geëxposeerd, maar ook op andere locaties zoals in een huisartsenpraktijk, buurtkamer en een voormalig klooster. Op een aantal plekken zijn het permanente tentoonstellingen. Bij exposeren houdt ze ook van de praktische, zakelijke kant (inlijsten, publiciteit en verkopen) en zet ze graag haar sociale vaardigheden in. Daarbij wordt zij gedreven door de behoefte letterlijk en figuurlijk gezien te worden.
Haar creativiteit overschrijdt vaak de grenzen van de discipline van de beeldende kunst. Zo doet ze mee een aan dichtersfestival op het WG-terrein en zingt bij een evenement in de Nassaukerk in Amsterdam. In 2019 wint ze de Ronald van Gool-prijs in Assen. Sara geeft op deze manier uiting aan de behoefte om ook gehoord te worden.
Maatschappijkritiek
Er zijn verschillende thema’s in haar werk als fotograaf. Thema’s als identiteit, gender, leeftijdsdiscriminatie, klimaatverandering, consumentisme, en verdwijnende vaardigheden. In de SCIP-expositie gaat het om het eerste thema ‘Identiteit’. Ook stelt Sara de gekte van de consumptie-maatschappij aan de kaak, bijvoorbeeld een bruiloft georganiseerd door de Mediamarkt. Waar zijn we mee bezig? Er is zoveel onzin, dingen die te ver gaan. In haar foto’s stelt ze met een scherp oog de huidige maatschappij aan de kaak. De kunstenaar observeert, verbaast zich over wat ze ziet en geeft in haar werk commentaar op de wereld om haar heen Zo wordt je aan het denken gezet. Sara houdt van prikkelen, schuren en daarmee discussies aanwakkeren.
Zo zijn er op de expositie foto’s van verkeersborden te zien die bevreemding opwekken. Een sterk voorbeeld is haar werk een richtingaanwijzer met een pijl en tekst ‘Persoon’. Je gaat je afvragen: Waar zijn we mee bezig? De vraag is: Wie is er nou gek? En: wat is gewoon? Is het soms verboden om na te denken?
Identiteit
Ook houdt ze niet van labels en stigma’s van diagnoses. Je kunt last hebben van depressieve gevoelens, maar je hoeft je niet daarmee te identificeren. Je bent je ziekte niet. Als voorbeeld; Je bent niet in de eerste plaats werkloos, maar vooral een hele leuke buurvrouw! Niemand wil de beperking van een label of zich in een vakje laten stoppen. Het gaat Sara om ontstigmatisering en ontlabeling. Je kunt buiten de boot vallen, maar er zijn meer boten. ‘Be not in the box’ roept ze op en 'laat je geen oor aannaaien'. Het is je eigen keuze hoe je jezelf ziet.
Misunderstood
Zowel begrepen worden als onbegrepen blijven. Sara ziet zichzelf als MisUnderstood: Mevrouw Begrepen (Miss Understood) of totaal onbegrepen (misunderstood). Haar inspiratie voor dit pseudoniem is gebaseerd op een lied van Nina Simone.
" But oh, I'm just a soul whose intentions are good Oh Lord, please don't let me be misunderstood "
www.misunderstood.be
Kunstenaar Wendela de Beaufort heeft sindskort een tekengroep ‘Huidtekenen’ bij SCIP opgezet. Benieuwd naar de achtergrond hiervan spreek ik haar over de telefoon vlak voor haar trip naar Parijs.
Overal in de stad fiets je nu langs posters van het Van Gogh Museum met de kop 'Painting as a Last Resort'. Wat zou dat zijn? Het blijkt te gaan om Matthew Wong (1984 - 2019) een Canadese kunstenaar die kampte met mentale problemen en kunst als zijn laatste toevluchtsoord zag. In zijn korte leven schilderde hij een indrukwekkend oeuvre bij elkaar.
Bruce Springsteen is na jaren weer op tournee met zijn E Street Band, waarbij hij ook Nederland aandeed. Hij staat bekend als een onvermoeibare rocker, die met zijn muziek positieve energie in de stadions pompt. Maar de popster toont ook zijn kwetsbaarheden en heeft zelf periodes van depressie doorgemaakt.
Als tekenaar Peter Vos, zich overspannen voelt, trekt hij zich een tijdlang terug in de natuur. Door het maken van een Vogeldagboek vindt hij structuur en komt hij weer uit het dal. Natuurtekenen als therapie.
Museum voor Modern Realisme MORE belicht een serie tekeningen die Jan van Herwijnen ruim een eeuw geleden gemaakt heeft. 'Tekenen uit Mededogen' is de titel. Het gaat om portretten van zijn hand van mensen uit een psychiatrische inrichting. Het project heeft tot het eigen herstel van de kunstenaar geleid en destijds bijgedragen aan de emancipatie van de psychiatrie.
We keken er op jarenlang op uit, maar er viel niets te zien: de binnenplaats van het SCIP-pand aan de Keizersgracht. De leegte is nu opgevuld met een grote wandschildering. Vooral op zonnige dagen zie je hoe mooi de heldere kleuren zijn. Een gesprek aan de keukentafel met de makers Rudy Bosman en Sue Armstrong over het ontstaansproces van dit kunstwerk.
Sara Houtkooper heeft momenteel een expositie van haar werk rond het thema ‘Identiteit’ op de locatie Keizersgracht 252 van SCIP. Tijdens het ophangen van haar werken in de Tuinkamer kwamen we op het idee om op een later moment uitgebreider over de achtergrond van haar kunst te praten.
Jannemiek Tukker verscheurde haar eigen schilderijen tijdens een psychose. Door de scheuren weer te herstellen werkt ze ook aan eigen haar herstel. Haar werk is te zien bij Galerie Beeldend Gesproken in Amsterdam.
Op een herfstdag spreken we op het SCIP-kantoor met de Amsterdamse kunstenares Judith Ockeloen over haar leven en werk. "Pas op mijn 57ste ben ik naar de kunstacademie gegaan: de Wackers Academie. Daarvoor heb ik altijd veel bij buurthuizen getekend met name modeltekenen. De leraar zei altijd: “Ik hoef jou geen les te geven” terwijl ik wist dat ik nog een hoop te leren had."
'Vincent is de enige waarvan je geen 1,5 meter afstand hoeft te nemen. Kom dichterbij om zijn werk te bekijken'. Met deze woorden attendeert het Van Gogh Museum me op de portretexpositie 'In the Picture'
.jpg)
Acht jaar lang reed Deborah Alma met haar vintage ambulance naar festivals, conferenties, scholen en bibliotheken in Engeland. In dit voertuig schreef zij gedichten voor, met de bedoeling de stemming van mensen gunstig te beïnvloeden.
In zijn boek "Liefde in Tijden van Duisternis' beschrijft Ralph Mulder zijn langdurige gevecht met zijn ziekte. Daarin kreeg hij onvoorwaardelijke steun van zijn vrouw. 'Door haar kreeg ik weer lichtjes in mijn ogen'
Bart Berkhout (63) over zijn deelname aan het Inloop- en Coachingatelier van Cultuurhuis Wherelant in Purmerend.
Het lukte Ingrid jarenlang om goed te functioneren in de zorg. Tot zij op middelbare leeftijd plotseling een burn-out kreeg. Pas nu komt zij toe aan zorg voor zichzelf.
Een interview met Silvia Koning. Over het spiegelen van onrecht, het spiegelen van ideeën, van de ander en van jezelf
Mathisse Arendsen lijdt aan een Dissociatieve IdentiteitsStoornis (DIS) als gevolg van een traumatische jeugd. Het schilderen is voor hem een enorme steun:"Zonder kunst zou ik waarschijnlijk draaideurpatiënt geweest zijn".
We zijn op bezoek bij Max Carper (27) in zijn huis in Assendelft. We willen hem interviewen over zijn schilderkunst, maar hij komt met een object. Het lijkt op een hoofd van een T-Rex.
Gil is succesvol als danser en wint de internationale danswedstrijd Juste Debout. Na zijn psychose heeft dit succes echter weinig waarde voor hem. Die vindt hij uiteindelijk in het geven van danstherapie aan anderen.
We ontmoeten Rik Oskam op een herfstdag in het SCIP pand aan de Keizersgracht. Hij heeft een map met met werk meegenomen en we praten over het ontstaansproces van zijn kunst.
We ontvangen kunstenaar Gert op de zolderkamer van Ervaringswijzer en praten over zijn werk. Hij heeft zowel foto's als originelen bij zich.
De vriendschappelijke maar soms uitdagende relatie tussen de Gwen en Carlijn vormt de basis voor hun muziek en teksten. Deze 'Rappende Meiden' combineren lichtvoetige klanken met indringende woorden.
