Janne1958

19 januari 2013

Eerste sneeuw 2013

Afgelopen week is er al behoorlijk wat sneeuw gevallen. Over die week heb ik mijn belevenissen weergegeven.

EERSTE SNEEUW 2013

Vorige week het EK schaatsen gezien. Ik merkte op dat er veel figuurlijk taalgebruik was door de commentators. Zoals: Wust is weer terug op het ijs. Nou ik vat dat op als: Ze schaatst toch bijna iedere dag op het ijs. Blijkbaar wordt bedoeld dat ze weer terug komt naar haar oude niveau van presteren op de schaats. Op de 1500 meter loopt men ook weleens tegen een boom op. Ik vat dat op als: Ik heb nooit bomen op kunstijs gezien, ook niet kunstijshallen.

Vorige week zondag heb ik lekker gewandeld. Het was mijn bedoeling om de 20/25 kilometer te wandelen. De organisatie had dat idee wel, maar ze hebben toch maar een wandeling uitgezet van ongeveer 10.000 stappen. Dus een afstand van ongeveer 7 kilometer. Ach jammer, maar ik denk, ik doe toch mee, want dan ben je toch even lekker buiten in de frisse lucht. Het was nog niet echt koud. Tijdens die wandeling kwam ik een ex-hardloopkennis tegen. Zij kende mijn oppashond ook. Ze wist me te vertellen dat deze oppashond een stuk rustiger en liever was geworden sinds ik met hem wandel. Ik loop met hem 2x in de week een uur tot 1,5 uur. Als hij moet luisteren, dan pak ik hem strak aan. En ik moet zeggen, naar mij luistert hij goed. Het blijkt een beetje een probleemhond te zijn. Nou ja, ik zorg gewoon dat ik de baas ben. Eigenlijk wel een leuk compliment.

Verder heb ik dat weekend wat geoefend met het protocol welke ik moet houden met mijn huidige werk. Afgelopen maandag ging dat ook beter. Het is op het werk wel erg druk, ik ben nog steeds met de "opleiding" bezig om hoop ik later echt mee te kunnen draaien.

Afgelopen woensdag ben ik erg druk geweest. Woensdagochtend op mijn werk zijn. Het had behoorlijk gesneeuwd. Ik was al eerder van huis weggegaan, maar toch 5 tot 10 minuten te laat. Nou, ik baalde daar flink van. Het schoot ook niet op met het verkeer, ook wegens de drukte op de weg. 's Middags, een afspraak met de consulent van stichting DaAr en toen nog een nieuwjaarsreceptie in Arnhem. Ik mag daar op de dinsdagmorgen nog blijven schilderen. Gelukkig maar, want ik voel me daar eigenlijk wel prettig.'s Avonds nog een verjaardag vieren van een kennis. Pfff, wat ben ik blij dat ik donderdag lekker kan uitslapen. Eigenlijk mij te druk een dergelijk dag. Ik kom dan helemaal niet aan mezelf toe. Vooral 's avonds de verjaardag. Bij die kennissen komen wij alleen met verjaardagen en oud/nieuwjaar bij elkaar. Verder niet. Ik kan dan eerlijk gezegd eerder noemen dat we wat lief en leed met elkaar delen of te wel goede vrienden. Mijn partner vindt dat van wel. Ach ja, ik zie het anders. Allemaal leuk en aardig. Maar eerlijk gezegd zegt vrienden mij niet veel, wat is daar eigenlijk echt de betekenis in de praktijk. Echt prettig voel ik mij op dit soort bijeenkomsten niet altijd.

Donderdag heb ik mijn tante aan de telefoon gehad. Ze begon te zeggen dat het met mijn moeder niet goed gaat. En dat mijn partner maar eens voor haar een boodschap haal en dat ik haar wat vaker moet bellen…. Ik vind dat ik dat zelf wel kan bepalen. Ik heb mijn moeder eerder in december 2012 wel eens aangeboden dat ik wel boodschappen voor haar wilt doen als het weer te slecht is of dat ze ziek is. Maar ik laat me niet opdringen. Ik wil ook niet teveel contact hebben met mijn moeder. Vooral ik nu nog echt bezig ben met omschakelen en gewenning, kost me al genoeg energie. Zij heeft toch al het idee dat wij maar alles moeten kunnen en dat wij nog geen rust nodig hebben. Mijn moeder heeft dat eigenlijk ook.

Vrijdagochtend, het werk gaat beter, maar nog niet voldoende getraind. Ik heb een paar echte telefoontjes gehad. Ik hakkelde nog wat teveel. Het was er ook erg druk. Als ik die vaste krachten snel door de telefoontjes doorworstelen, dan voel ik mijn faalangst toch terugkomen. Het is er ook heel druk. Sommigen wachten wel soms meer dan een half uur voordat ze iemand van ons aan de lijn krijgen. Er is veel vraag naar regiotaxivervoer.

Ik moet dus nog komende maandag veel oefenen. Pfff wat was ik nog angstig. Ik probeer komend weekend mijn angsten voor falen even te overbruggen

Zaterdag heb ik heerlijk 20 kilometer gewandeld met een georganiseerde tocht. Ik ben wel blij dat ik toch niet de 30 kilometer heb gedaan. Het was erg koud en het aangekoekte sneeuw was erg glad. Hierdoor was het ook wel zwaar wandelen. Ik heb een paar oude wandelaars getroffen, waarmee ik in het verleden de langere afstanden zoals 40 kilometer en meerdaagse tochten heb gelopen. Later nog een vrouw die werkte in de verzorging en ook lekker met elkaar gepraat. Een klein stuk heb ik alleen gelopen. Dat was fijn, dan krijgt mijn hoofd ook even de rust. Het was een mooie tocht zo die mooie vergezichten van sneeuw en de dier-/vogelpoot afdrukken in de sneeuw.

's Middags belde mijn moeder op, ze was niet goed in orde. En of ik met haar een paar boodschappen wilde halen. Oké, dan doen we dat. Dit snel even gedaan, want ik had ook nog in huis wat te doen. En ze was blij dat ik het had gedaan. Ik had natuurlijk niet mijn beste kleren aan, nl. mijn wandelkleren en ik had me nog niet gedoucht. Ik heb haar, voordat ze commentaar leverde, maar gezegd, dat ik net van een wandeltocht weerkwam en dat ik mij nog moest douchen.

Reacties:

Goed bezig

Laura
Leuk om te lezen. Goed bezig met je faalangsten confronteren, het wandelen en de oppashond een beetje bijsturen!
21-01-13

Mooi blog

Alette Jurgens-van Bentum
Hoi Janne,

Wat een mooie blog. Eigenlijk een weekverslag. Je vraagt je af wat de betekenis van vrienden is in de praktijk. Dat is een heel goede vraag. Het is mijn ervaring dat in echte slechte tijden je het contact met al je vrienden verliest, omdat vriendschap gebaseerd is op wederkerigheid, en als je niet in staat bent om iets terug te geven, dan houden de vriendschappen op een gegeven moment op. Dan is het alleen nog maar familie die er voor je is, ik zeg altijd: familie duurt het langst. Ik zeg niet dat ik mijn vrienden iets kwalijk neem, dit is gewoon zoals het gaat. UItzonderingen daargelaten natuurlijk.Als het goed met je gaat en je zit lekker in je vel dan verloopt het contact met je vrienden ook goed, meestal.
23-01-13
Voeg een reactie toe:

This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots. (see: www.captcha.net)

Pagina 1 van 15  >  >>

10 aug 2019
Ach als je niet voldoet aan bepaalde normen van bepaalde mensen, heb ik ervaren dat je niet voor vol wordt aangezien en hierdoor ook na wordt behandeld.

Afgelopen week was het voor mij toch lastig op mentale vlak. Ik heb als kind zoveel ervaren dat je niet werd gezien. Wel als je dingen moest doen, waar een ander geen zin in heeft, omdat het een vervelende klus is, welke nauwelijks uitvoerbaar is. Met leuke dingen mocht je niet meedoen. Ik kan me nog goed herinneren dat ik bij mijn ouders had gemeld dat we de volgende zondag rond...
10 aug 2019
Normaal gesproken kan ik goed tegen de hitte en draait alles gewoon door. Maar nu is het anders geweest.

De eerste week na de Nijmeegse 4 daagse kon ik nog heel goed merken, dat ik nog wat overprikkeld ben. En nu die hitte gelijk er boven op en ook nog 's avonds nog druk geweest met verplichtingen, voelde ik toch weer een terugslag. Maandagavond had ik onverwachts een overleg rond de wandelgebeuren bij de atletiekwedstrijd. Om 21.00 uur ben ik gewoon naar huis gegaan. Want ik was moe...
29 jun 2019
Dat is een hele tijd geleden. Het is nu een hele tijd geleden dat ik wat schreef in mijn dagboek. Diverse oorzaken heeft hierin een grote rol gespeeld.

Op 20 mei jl. heb ik mijn laatste bericht geweest in mijn dagboek. We hebben thuis problemen gehad met de provider. Voor dat je het weet, ben je ook diverse weken, c.q. Enkele maanden verder. Zeker als je ook nog overgestapt hebt naar de andere provider. Verder ben ik druk geweest met tuinieren, druk op het werk, en wandelen. Ook heb ik mij gedeprimeerd gevoelt. Misschien teveel drukte. Maar...
20 mei 2019
Afgelopen week kreeg ik te horen dat ik geen vertegenwoordiger meer mag zijn van een cliënt wie dezelfde WMO consulent heeft als ikzelf. Beiden ontvangen we een PGB. Dit vanuit het werk wat ik thuis doe van mijn begeleidster. Ondanks dat we de privacy heel goed in acht nemen, en dit wel goed volgens de AVG dit in acht nemen. Persoonlijk vind ik dat belachelijk. Ik hoop dat ik voor de andere PGB-budgethouders wel het werk mag blijven doen. Alles gaat via mijn begeleidster, dus ik ken zelf al die mensen niet eens, en weet niet eens waarom ze begeleiding nodig hebben. Voor mij is het toch ook niet belangrijk om dit te weten. Nu kruip mij de angst dat het leven zoals ik nu leidt, een regel zal komen, dat ik dit leven niet meer mag leiden. Nl. via de WSW werkzaamheden verrichten bij de Stadskamer en bij de WUH. Daar welke ik ook met veel plezier doe. Het is officieel vrijwilligerswerk, maar ik beschouw het als een baan. In mijn vrije tijd ben ik ook af en toe verkeersregelaar, jurylid bij atletiek, wandelcoaching en andere kleine vrijwilligerswerkbaantjes. Veronderstel dat ze van hogerhand ook een rare regel zullen verzinnen dat ik dat ook niet mag doen. Daar zal ik flink mentaal een enorme knauw krijgen. Het is voor mij ook om op deze wijze goed met de maatschappij mee te doen en hierdoor sociale contacten heb. Zoals afgelopen zaterdag ben ik jurylid geweest bij het verspringen van D en C jeugdleden. Erg leuk om te doen, en het verliep ook heel goed. Ik was de aangewezen “opperhoofd” van deze en hield ook de lijsten bij. Het was ook heel goed weer. En ik geloof dat de gehele wedstrijd ook heel goed verliep. Je doet ook wat voor een ander en je bent dan op een prettige wijze zinvol bezig. En na afloop maak je met elkaar een babbeltje. Op zich gaat het hierdoor met mij goed. Ik krijg hierdoor ook mentale waardering en voel me goed, doordat ik hierdoor ook wat meetel. En toch dat ik niet echt overprikkeld raak, want ik kan dit soort dingen geen hele lange dag doen, maar enkele uren. Ik moet er niet aan denken om alleen maar in huis te moeten zitten, en niets mogen doen. Zelfs geen hobby's meer mogen uitoefenen, welke lekker je hoofd kan leegmaken. Ontvangen van bezoek zal ik never en nooit krijgen om een kopje koffie of thee samen te drinken. Familie die niet naar je omkijkt en ook niet wilt dat je hen opzoekt. Zelfs met kerst, ziekte of verjaardag niet. Overal afgewezen worden, wegens zogenoemde ongeschiktheid, te goed voor ben, niet in aanmerking komen enz...... Dus je valt dan overal buiten. Als al dit alles wegvalt, dan valt wat ik zo heb opgebouwd ook compleet in duigen. Hopen dat ik dit soort dingen nog lang mag blijven doen, met ook de nodige rust in acht nemen. En dat er geen bureaucratische wetjes en verordeningen in dit soort zaken komen.

Ondanks dat je weet dat het veel erger kan, kruipt toch geregeld angsten naar je binnenste.
11 mei 2019
Het gaat de laatste tijd toch al wat rommelig bij ons thuis aan toe. Vooral dat onze tv- en vaste telefoonverbinding problemen geeft. We zijn al bezig met een nieuwe provider, wie op 7 juni de aansluiting hoopt te regelen. En ook binnen mijn werk is het ook soms wisselvallig met mijn werktijden. Dat neemt toch extra energie in beslag. Een paar weken geleden kreeg ik een message van een nicht van mij of mijn schoonzus mijn telefoonnummer kon ontvangen. Op zich heb ik daar geen moeite mee. Het is naar mijn mening meer van hun kant dat ze geen contact met ons wilt opzoeken. Ik vermoed dat mijn man en ik voor hun eigenlijk “te min zijn”. Eigenlijk is deze message voor mij al een voorbode dat er iets aan de hand is. Ik kreeg daar toen al een apart gevoel van binnen. En ja hoor, gisteren belde mijn broer mij op dat mijn moeder gevallen is en een gebroken heup is. Ze is in het ziekenhuis geweest en daar hebben ze haar geopereerd. Ze heeft een pin in haar heup gekregen. Nu is ze voor revalidatie bij een verpleeghuis, waar ze ook verblijft. Het schijnt nog de vraag te zijn of ze wel weer zelfstandig kan wonen in haar “eigen te grote huurhuis met 3 slaapkamers”. Wat bleek dat mijn moeder al rond de paasdagen al in het ziekenhuis lag. Want ik opende net de linked in, waarop mijn broer met mij ge- appt heeft. Nou ja... kan je zien hoe de contacten liggen. Dus nu op 10 mei en op11 mei pas het berichtje gelezen dat ze op 20 april al in het ziekenhuis lag. Ik lees dus ook niet altijd linked in. Ik stuur haar wel een kaartje naar die verpleeginstelling t.n.v. Haar. En ik zie het verder wel. Want mijn moeder is toch iemand wie niet accepteert dat ik er mee ga bemoeien. Mijn broer regelt alles. Misschien maar goed ook. Want in deze situatie is het voor mij toch extra moeilijk om deze zorg tot me toe te nemen. Ondanks dat ik zeker wel empathisch en behulpzaam wilt zijn. Verder heb ik mijn broer ook een berichtje gestuurd via linked in om heel veel sterkte te wensen. Eigenlijk komt het brozer worden van oudere familieleden zeer frequent voor, en dat dit bij het leven hoort. Meestal zijn de kinderen die dan voor de zorg regelt. Maar in mijn geval sta ik er min of meer erbuiten, ondanks dat ik bericht heb gekregen. Natuurlijk kan ik mij situatie voorstellen dat er al langere tijd, zelfs jaren...... oudere familieleden aan het klungelen zijn en zelfs tot ernstige mate toe en je pas verneemt als je een overlijdensbericht krijgt. Dat scenario heb ik zeker ook voor ogen.... Dus toch ook wel goed dat ik een berichtje heb gekregen. Ondanks dat ik diep in mijn hart persoonlijker bericht heb willen krijgen.

Helaas heb ik geen contact met mijn familie. Hooguit via facebook met enkele nichtjes en incidenteel via linked in met mijn broer. Maar op een gegeven moment kreeg ik een message of ze mijn telefoonnummer mochten hebben.
8 mei 2019
Toen ik rond de 25 a 30jaar en zelfs iets ouder was, ging ik naast een volledige werkweek van 36 tot 40 uur meer dan 15 uur sporten. Hierdoor behaalde ik, ondanks dat ik totaal geen talent had, ook het uitlopen van diverse hardloopmarathons en kwart triatlons. Nu jog en zwem ik nog weleens, maar wandelt veel meer. En ben ik minder intensief bezig. Het was op laatst dat ik toch wel tegen een burn out liep, wat ik toen niet zo in de gaten had. Wie nu mijn coach is, kende ik toen nog nauwelijks. Zij zag het aankomen en waarschuwde mij hiervoor. Terwijl ik ouders had, wie het idee hebben, vooral mijn moeder, dat ik wel meer kon presteren in mijn werk, sport en de huishouding. Af en toe won ik een wedstrijdje, vooral op de wat langere afstanden met hardlopen. Nu moet ik er niet aan denken om zo bezig te zijn als toen ik tussen de 25 en 40 jaar was. Dat zal ik nu ook echt niet meer kunnen. Misschien ook meer het besef dat ik niet oneindig “tot het gaatje”door kan gaan. Ik had me voor de Plus 4 daagse me eerst ingeschreven voor de 40 kilometer. Ik kan op zich wel 40 kilometer wandelen, want ik heb de laatste weken enkele tochten van meer dan 40 kilometer gewandeld. En ook nog wel pittige routes. Toch merk ik dat het iets minder snel gaat. Net rond de 6 kilometer per uur exclusief rustmomenten. Maar ook meer last van lichte spierpijn na zo'n dag. Ik heb me maar laten corrigeren om de 25 kilometer per dag die 4 daagse daar te wandelen. Misschien doe ik daar ook wel verstandig aan. Ik werk soms ook meer dan 30 uur, wegens besprekingen en invallen van collegae. Terwijl ik een contract heb van 28,8 uur. Het is nu nog lastig om de extra uren te compenseren in de vrije tijd. Dat zal in augustus makkelijker kunnen, omdat wegens vakantietijd het rustiger zal zijn. Ook mijn volkstuin is een hobby, welke ik ook goed wilt bijhouden. Nu heb ik geleerd, dat ik aan anderen geen verantwoording hoeft af te leggen omtrent mijn sport- c.q. Wandelprestaties. Ik moet nog een beetje leren, dat mijn vrije tijd ook mijn hobby's met plezier moet invullen en geen druk op mij moet laten uitoefenen. Hobby's moet ontspannen zijn. Misschien ook wel door mijn coach dat ik meer besef heb gekregen van mijn mentale en fysieke mogelijkheden. Ik krijg zelfs, nog van mensen te horen dat ze het knap vinden wat ik nog allemaal doe. Terwijl het eerst “heel normaal” dat ik oneindig doorging.

Iedereen kent dat wel, als je ouder wordt dan is de realiteit dat je ook minder kan. Maar bij “uur u” ook niet eerst bewust realiseer.
28 apr 2019
Tegenwoordig kan je haast niet meer zonder telefoon, internet en tv. Maar je zult maar te maken hebben zonder....... best wel lastig

Zo'n week of 5 terug is provider Fiber overgegaan naar Online, een nieuwe provider. Dit zonder dat we er zelf om gevraagd hebben. Ze beloofden ook extra's welke tot op heden niet in het pakket zit. We kregen een nieuw kastje toegestuurd, welke we zelf moesten installeren. Alles netjes gedaan, maar wat dacht je: het deed het niet. De provider opgebeld, hoe het zit met de aansluiting....
18 apr 2019
Wegens een iets te hoog cholesterol ben ik naar een gewichtsconsullente gegaan. Maar nu ben ik bij haar gestopt.

Ik ben aardig afgevallen sinds eind februari 2019. Nu ben ik 9 kilo kwijt. Afgelopen dinsdag ben ik gestopt bij de huidige gewichtsconsullente. Hierover schreef ik al eerder over. Ze was me veel te voortvarend. Ik kreeg, doordat ik schijnbaar te weinig at, last van depressieve gevoelens, werd 's nachts wakker van de honger en af en toe licht duizelig. Wegens een lichte overbelasting...
18 apr 2019
Ik ga nog enkele keren per jaar mee met een natuurexcursie. Meestal duurt het niet langer dan 3 uur. Maar dit keer was het wel heel lang.

Lange excursie Af en toe ga ik mee met een natuurexcursie. Meestal niet langer dan een 2,5 tot 3 uur. Vorige week heb ik een excursie gehad niet ver Duitsland in. Nl. Bij Wüllem bij Ahaus. Dat is ongeveer een half uur rijden van ons vandaan. We vertrokken rond 9.30 uur en stapten bij elkaar in de auto. We waren met ons zessen, dus 2 auto's was voldoende om daar heen te gaan. Het was...
5 apr 2019
Onlangs naar een lezing geweest "veroudering bij autisme", waar nog veel onderzoek bij nodig is

Veroudering bij autisme Er wordt veel gesproken over kinderen met autisme. Maar wat dacht je als je als volwassene of minimaal iemand van middelbare leeftijd of ouder is, om autisme te hebben. Vorige week woensdag hebben mijn coach en ik een lezing bijgewoond vanuit Rondom Autisme over veroudering bij Autisme. Deze lezing was in Doetinchem op 27 maart. Was heel interessant. En ik...
5 apr 2019
Je denkt eens via professionele gewichtsconsultent je eetpatroon gezonder te laten worden. En dan minder last van eetbuien zal hebben. Dat afvallen is op zich mooi, maar nog minder eten, rammel ik 's nachts van de honger en voel ik mij gammel. Ik krijg dan weer snoepneigingen. En nog meer bewegen dan dat ik nu al doe, brengt blessures teweeg. Ik overweeg met haar te stoppen. Want ik denk dat ze van de standaard uit. Terwijl ik aangeef, dat ik al genoeg beweeg en dat ik juist niet meer moet doen dan dat ik nog al doe, via mijn autismecoach.

Afgevallen en advies slechts 1 aardappel Ik ben een emotie-eter en heb een suikerverslaving. Waardoor ik dan enorm aankom, doordat ik teveel suikerhoudende producten eet zoals chocolade, ijs, koekjes ect. Hiervoor ben ik naar een gewichtsconsulent gegaan. Ik heb gelukkig mijn emotie-eten al een hele tijd goed in de hand. Hierdoor ben ik ook enkele kilo's kwijt. Ik ben naar een...
17 mrt 2019
Vanuit mijn opvoeding ben ik niet gewend dat mensen mij in bescherming willen nemen. Het was altijd: Altijd 24 uur presteren en handelen wat een ander wilt. Anders tel je niet mee, als je niet helemaal "mee kan komen". En nu maak ik weleens mee dat er ook mensen zijn die mij willen beschermen.

Afgelopen week heb ik contact gehad met mijn coach. Ze gaf aan of ik niet teveel doe en of ik wel voldoende rust nam. Ik had thuis nog het nodige te doen en had van een gewichtsconsulent gehoord dat ik wat meer krachtoefeningen moet doen. Ik jog al 3x in de week en wandel regelmatig tochten welke vaak meer dan 15 kilometer zijn. Nu ook regelmatig tochten van 30 kilometer of iets langer.....
10 mrt 2019
Even rust omtrent afspraken, daar zat ik echt even op de wachten.

He ik was er echt aan toe om eens geen afspraken te hebben, welke altijd zo verplicht is. Maar ook wat behoorlijk uit je structuur kan raken. Die spanning voor de gesprekken en overleggen welke je dan heb, zeker als het om individuele gesprekken gaat, kosten nogal wat energie en zenuwen. Hierdoor kan ik ook veel beter slapen en meer energie voor andere dingen. Ik kan dan ook rustiger even...
3 mrt 2019
Er is bij mij toch wel een angst ontwikkeld voor de werkcoach/klantmanager van de Sociale Dienst. Vooral al dag gedoe rond mijn werksituatie welke zeker 9 jaar heeft geduurd.

Anderhalve week geleden heb ik vernomen dat ik met ingang van afgelopen week 3 dagdelen bij de WUH in Winterswijk mag werken. Dus toch weer een verandering. Verder had ik afgelopen week ook een gesprek met mijn klantmanager van de Sociale Dienst. Ik was zeker heel huiverig voor dit gesprek, omdat ik het werk bij de Stadskamer en de WUH op basis van vrijwilligerswerk doe. En ik...
3 mrt 2019
Wegens mijn kleine aangeboren hartafwijking, nl. VSD, is het toch belangrijk dat ik mijn gewicht in de gaten houdt. Daarbij is wegens hormonale veranderingen, welke vaak na de overgang gebeurd, in mijn lichaam heb ik ook aanleg gekregen om te hoog cholesterol.

Ik had donderdag de 2e consult bij de gewichtsconsulent. Voor dat ik bij die gewichtsconsulent was, was ik al enkele kilo's afgevallen. Maar in twee weken tussen de 1e en 2e consult was ik 2,8 kilo minder in gewicht ben geworden. Er moet nog diverse kilo's af. Mijn bmi zit momenteel rond de 26,6. Dus dat is teveel. Nu denk ik dat dat best wel veel is, bijna 3 kilo in twee weken. Het...
17 feb 2019
Het anders eten, wat je niet gewend bent, heeft toch behoorlijke impact op mij.

Afgelopen week ben ik naar de gewichtsconsullente geweest. En moet nu heel anders eten, dan dat ik gewend ben. Uiteraard wil ik mij daaraan houden, want zowel mij gewicht als cholesterol moet naar beneden. Dit wegens gezondheidsrisico. En ik toch extra risico heb, omdat ik een kleine VSD heb. Het bewegen doe ik in principe al. Dus dat is het probleem niet. Ik loop regelmatig en beweeg ook...
14 feb 2019
Ik vind dat ik een jeugd heb gehad, waar ik eerlijk gezegd niet graag op terug kijk. Maar soms word je ermee geconfronteerd. Bewust of vaak genoeg onbewust

Afgelopen week ben ik erg druk geweest. Ook veel wisselingen in mijn structuur en rooster. Dat kost zeker heel veel energie. En iedere keer weer omschakelen. Gelukkig waren er ook leuke dingen, waardoor mijn structuur wat in de war raakte. Zoals afgelopen woensdag, moest ik eerder weg vanuit mijn werk in Doetinchem, omdat ik op mijn werk in Winterswijk een ceremoniële opening had...
3 feb 2019
Een te drukke periode brengt toch veel prikkels en onrust. En het duurt wel even om bij te komen.

Na de uitvaart van mijn tante ben ik blij dat ik dit weekend geen verplichtingen heb. Effe rust. Daar was ik toch wel aan toe. Zo'n uitvaart. En zeker dat mijn directe familie (mijn moeder, broer en zuster) er niet geweest zijn. En wij als familie van tante ook niet op het uitvaartkaartje vermeld staat. Dat wil toch een hoop zeggen. Voor mij is dit prima. Uiteindelijk heeft vrienden van mijn...
3 feb 2019
Ik heb geregeld last van emotie eten en suikerverslaving. Dan weet ik van geen ophouden. Ik ben bezig om dit gedrag in te dammen.

Afgelopen week heb ik via online tips gekregen omtrent verduren, wanneer je weer ongezonde trek heb, dus het emotie eten. Dat is best lastig. Want na een onrustige periode, krijg ik er toch weer last van. Vooral als ik mij naar voel en te overprikkeld. Met verduren moet je dan zien dat je een afleiding zoekt en dat je het verkeerde eetgedrag uitstel waardoor deze ongezonde trek...
2 feb 2019
Deze tante is de laatste tante welke nog leefde. De andere tantes zijn al eerder overleden. Mijn ouders hadden geen broers. Het onderstaande moet ik even kwijt.

( lang verhaal) Zoals ik al aangaf heb ik nauwelijks of beter gezegd geen contact met mijn familie. Ik heb eigenlijk veel afstand genomen van mijn familie, maar wel de deur op een kier gehouden. Van die kier werd in 99% van de gevallen geen gebruik gemaakt. Ik had wel af en toe contact met de zuster van mijn moeder, de laatste tante welke nog leefde. De andere tantes, de zusters van...
26 jan 2019
Veranderingen zijn toch wel altijd lastig, en dan opnieuw weer je structuur hervinden.

Afgelopen week heb ik extra uren moeten werken. Maar volgende week hoop ik deze uren mooi te kunnen compenseren. En ook nog andere drukte. Dan merk je toch wel wat chaos in mijn hoofd. En gelukkig was ik op tijd om dit wat in te dammen. Vandaag heb ik in dit miezerige weer, zaterdag 26 januari, nog ruim 31 kilometer gewandeld, rond de omgeving van Aalten. Op zich ging dat goed, en redelijk...
20 jan 2019
Er zijn zelfs professionele hulpverleners wie van mensen het onmogelijke verwachten omdat de beperking van die persoon onzichtbaar is, en de andere waar het wel zichtbaar is enorm gepamperd worden. En dan geen tussenweg weten te vinden....... Ik voel me hierdoor enorm gekwest.

Wel erg veel moeite mee...... dus gekwest. Beste locatiebeheerder, Afgelopen donderdag had ik toch wel even wat moeite mee. Mijn gedachten zijn nu nog regelmatig hierover bezig. Ik kan me voorstellen dat je betreffende deelnemer wilt helpen met haar perikelen rond de huishoudelijke hulp. En ik snap ook heel goed, dat ze misschien ook autistisch zou kunnen zijn, met een...
20 jan 2019
Net zoals een paar jaar geleden toen mijn WSW-dienstverband nog onder de Sociale Werkvoorziening Hameland viel, vul ik nu voor de Sociale Dienst Oost Achterhoek wekelijks urenbriefjes in.

Ik weet niet anders, al vanaf mei 1982, weet ik dat, als je gedetacheerd bent, wekelijks je urenbriefjes in, welke door de leidinggevende van dat bedrijf, c.q. Instelling ondertekend moet worden. Ook zet je je als gedetacheerde je eigen handtekening c.q. paraaf op dit urenbriefje. Ik heb zelfs in het verleden regelmatig urenverantwoording gedaan en hierdoor de urenboekingen. Zoals...
7 jan 2019
Altijd effe wennen om weer fijn in je structuur te komen. Ik merk dat ik daar best wel aardig wat tijd voor nodig heb.

Afgelopen week ging het gelukkig wat beter met mij. Het gaat wel erg langzaam om weer in mijn prettig voelende structuur te komen. Toch wel enkele obstakels om mijn structuur weer te herwinnen. Af en toe krijg ik zo angstgevoelens en nare gedachten in mijn hoofd. Voor mijn gevoel lijkt het niet op een echte depressie. Want ik heb zeker wel dingen wat ik leuk vind, ook op dat moment. Maar...

Pagina 1 van 15  >  >>