Janne1958
Eerste sneeuw 2013
EERSTE SNEEUW 2013
Vorige week het EK schaatsen gezien. Ik merkte op dat er veel figuurlijk taalgebruik was door de commentators. Zoals: Wust is weer terug op het ijs. Nou ik vat dat op als: Ze schaatst toch bijna iedere dag op het ijs. Blijkbaar wordt bedoeld dat ze weer terug komt naar haar oude niveau van presteren op de schaats. Op de 1500 meter loopt men ook weleens tegen een boom op. Ik vat dat op als: Ik heb nooit bomen op kunstijs gezien, ook niet kunstijshallen.
Vorige week zondag heb ik lekker gewandeld. Het was mijn bedoeling om de 20/25 kilometer te wandelen. De organisatie had dat idee wel, maar ze hebben toch maar een wandeling uitgezet van ongeveer 10.000 stappen. Dus een afstand van ongeveer 7 kilometer. Ach jammer, maar ik denk, ik doe toch mee, want dan ben je toch even lekker buiten in de frisse lucht. Het was nog niet echt koud. Tijdens die wandeling kwam ik een ex-hardloopkennis tegen. Zij kende mijn oppashond ook. Ze wist me te vertellen dat deze oppashond een stuk rustiger en liever was geworden sinds ik met hem wandel. Ik loop met hem 2x in de week een uur tot 1,5 uur. Als hij moet luisteren, dan pak ik hem strak aan. En ik moet zeggen, naar mij luistert hij goed. Het blijkt een beetje een probleemhond te zijn. Nou ja, ik zorg gewoon dat ik de baas ben. Eigenlijk wel een leuk compliment.
Verder heb ik dat weekend wat geoefend met het protocol welke ik moet houden met mijn huidige werk. Afgelopen maandag ging dat ook beter. Het is op het werk wel erg druk, ik ben nog steeds met de "opleiding" bezig om hoop ik later echt mee te kunnen draaien.
Afgelopen woensdag ben ik erg druk geweest. Woensdagochtend op mijn werk zijn. Het had behoorlijk gesneeuwd. Ik was al eerder van huis weggegaan, maar toch 5 tot 10 minuten te laat. Nou, ik baalde daar flink van. Het schoot ook niet op met het verkeer, ook wegens de drukte op de weg. 's Middags, een afspraak met de consulent van stichting DaAr en toen nog een nieuwjaarsreceptie in Arnhem. Ik mag daar op de dinsdagmorgen nog blijven schilderen. Gelukkig maar, want ik voel me daar eigenlijk wel prettig.'s Avonds nog een verjaardag vieren van een kennis. Pfff, wat ben ik blij dat ik donderdag lekker kan uitslapen. Eigenlijk mij te druk een dergelijk dag. Ik kom dan helemaal niet aan mezelf toe. Vooral 's avonds de verjaardag. Bij die kennissen komen wij alleen met verjaardagen en oud/nieuwjaar bij elkaar. Verder niet. Ik kan dan eerlijk gezegd eerder noemen dat we wat lief en leed met elkaar delen of te wel goede vrienden. Mijn partner vindt dat van wel. Ach ja, ik zie het anders. Allemaal leuk en aardig. Maar eerlijk gezegd zegt vrienden mij niet veel, wat is daar eigenlijk echt de betekenis in de praktijk. Echt prettig voel ik mij op dit soort bijeenkomsten niet altijd.
Donderdag heb ik mijn tante aan de telefoon gehad. Ze begon te zeggen dat het met mijn moeder niet goed gaat. En dat mijn partner maar eens voor haar een boodschap haal en dat ik haar wat vaker moet bellen…. Ik vind dat ik dat zelf wel kan bepalen. Ik heb mijn moeder eerder in december 2012 wel eens aangeboden dat ik wel boodschappen voor haar wilt doen als het weer te slecht is of dat ze ziek is. Maar ik laat me niet opdringen. Ik wil ook niet teveel contact hebben met mijn moeder. Vooral ik nu nog echt bezig ben met omschakelen en gewenning, kost me al genoeg energie. Zij heeft toch al het idee dat wij maar alles moeten kunnen en dat wij nog geen rust nodig hebben. Mijn moeder heeft dat eigenlijk ook.
Vrijdagochtend, het werk gaat beter, maar nog niet voldoende getraind. Ik heb een paar echte telefoontjes gehad. Ik hakkelde nog wat teveel. Het was er ook erg druk. Als ik die vaste krachten snel door de telefoontjes doorworstelen, dan voel ik mijn faalangst toch terugkomen. Het is er ook heel druk. Sommigen wachten wel soms meer dan een half uur voordat ze iemand van ons aan de lijn krijgen. Er is veel vraag naar regiotaxivervoer.
Ik moet dus nog komende maandag veel oefenen. Pfff wat was ik nog angstig. Ik probeer komend weekend mijn angsten voor falen even te overbruggen
Zaterdag heb ik heerlijk 20 kilometer gewandeld met een georganiseerde tocht. Ik ben wel blij dat ik toch niet de 30 kilometer heb gedaan. Het was erg koud en het aangekoekte sneeuw was erg glad. Hierdoor was het ook wel zwaar wandelen. Ik heb een paar oude wandelaars getroffen, waarmee ik in het verleden de langere afstanden zoals 40 kilometer en meerdaagse tochten heb gelopen. Later nog een vrouw die werkte in de verzorging en ook lekker met elkaar gepraat. Een klein stuk heb ik alleen gelopen. Dat was fijn, dan krijgt mijn hoofd ook even de rust. Het was een mooie tocht zo die mooie vergezichten van sneeuw en de dier-/vogelpoot afdrukken in de sneeuw.
's Middags belde mijn moeder op, ze was niet goed in orde. En of ik met haar een paar boodschappen wilde halen. Oké, dan doen we dat. Dit snel even gedaan, want ik had ook nog in huis wat te doen. En ze was blij dat ik het had gedaan. Ik had natuurlijk niet mijn beste kleren aan, nl. mijn wandelkleren en ik had me nog niet gedoucht. Ik heb haar, voordat ze commentaar leverde, maar gezegd, dat ik net van een wandeltocht weerkwam en dat ik mij nog moest douchen.
Reacties:
Goed bezig
Mooi blog
Wat een mooie blog. Eigenlijk een weekverslag. Je vraagt je af wat de betekenis van vrienden is in de praktijk. Dat is een heel goede vraag. Het is mijn ervaring dat in echte slechte tijden je het contact met al je vrienden verliest, omdat vriendschap gebaseerd is op wederkerigheid, en als je niet in staat bent om iets terug te geven, dan houden de vriendschappen op een gegeven moment op. Dan is het alleen nog maar familie die er voor je is, ik zeg altijd: familie duurt het langst. Ik zeg niet dat ik mijn vrienden iets kwalijk neem, dit is gewoon zoals het gaat. UItzonderingen daargelaten natuurlijk.Als het goed met je gaat en je zit lekker in je vel dan verloopt het contact met je vrienden ook goed, meestal.