Je bent zo goed als je laatste column, deel 2

Als schrijver wordt je afgerekend op het laatste dat je publiceert. Als nieuwe lezer is dat het eerste werk dat je leest van die schrijver. Is het werk niet interessant, mooi, spannend of pakkend, dan ben je als schrijver die nieuwe lezer kwijt.

John Irving is de enige schrijver die ik, als genieter van dikke boeken, volg. Na Hotel New Hampshire, dat ik naarmate ik het einde naderde, steeds trager ging lezen om het dichtklappen van het boek uit te stellen, was ik stuk en verslaafd. Daarna las ik Bidden wij voor Owen Meany en De regels van het ciderhouse, oh prachtig!

Er is misschien één column van mijn hand die mijn plezier weken heeft ondermijnd. Ik nam iemand uit mijn omgeving op de hak. Ik wist dat het twee kanten op kon: of hij zou zich beschimpt voelen of hij zou er de humor wel van inzien. Het werd het eerste. Zo iemand als Angela de Jong moet toch wel een centimers dikke huid hebben. Zij maakt mensen ongelukkig. Zelf kan ze er heel goed tegen, vertelt ze steeds, als iemand haar schoffeert.

Als BNN’ er heb je het toch maar zwaar te verduren, als zelfs een nieuwe bril nieuws is, en de moeite waard voor anderen om er volop negatieve aandacht aan te besteden.

Ik ben allengs blij dat mijn boeken geen bestsellers zijn geworden (ja dat mag ik best zeggen). Toen misschien nog wel, maar nu echt niet meer met mijn kop op de buis. Nee, nooit, niet, never.

Er zijn mensen die dat wel graag willen en dan het allerliefste met iemand die ze adoreren. Ik zag eergisteren It’s Not the Robbie Williams Christmas show, die van 2019. Hij trok een dame uit het publiek. Zij was ingepakt in een te kleine roze jurk, haar vlees puilde er aan alle kanten uit. Eenmaal op het podium nam ze het ervan. Trok hem naar zich toe, half over haar schoot, lachte schalks in de camera, stak haar geile tong uit en betastte zijn billen, legde zijn handen over haar boezem. Kortom, ze deed alles waar misschien honderden miljoenen vrouwen van dromen.

Je bent zo goed als je laatste concert. Ik zal nooit meer naar Somethin’ stupid, een van mijn favoriete nummers kunnen luisteren zonder dat ik dat roze feestbeest voor me zie.

Ik heb jullie leuk te grazen genomen met ‘Je bent zo goed als je laatste column deel 1.’ Nieuwe lezers komen vast niet meer terug naar mijn website. Sommigen van jullie vonden mijn grap wel leuk. Ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd bij het verzinnen.

Klik: Robbie and Nicole