Redactie Ervaringswijzer
5 oktober 2020
Gedachtentrein
‘Al die mensen gaan natuurlijk naar hun werk en ik ben totaal nutteloos’, dacht ik terwijl ik in de trein zat. Ik was net ontslagen. ‘Iedereen functioneert, behalve ik. Wat moet ik nu doen? Lukt het me ooit nog om iets leuks te vinden? Kan ik het allemaal nog aan? Waarom blokkeer ik in het zoeken naar dingen? Durf ik überhaupt nog wel naar een sollicitatiegesprek?’
Ineens besefte ik me dat ik in een negatieve gedachtentrein zat. Het is zo moeilijk om daaruit te stappen. De situatie is al erg genoeg en dan heb ik er ook nog al die negatieve gedachten bij. Die maken het alleen maar erger. Het motiveert me in ieder geval niet om te gaan solliciteren. Hoe stap ik uit die trein?
Voor mij begint het al met een goed ontbijt. Jarenlang was mijn ontbijt een sigaret en een kop koffie; geen goed idee. Het belangrijkste voor mij is actief blijven. Sociale afspraken onderhouden. Verschillend vrijwilligerswerk doen. Dan ben ik in ieder geval met iets bezig. Dat leidt me af. Dat je onderweg gaat naar iets. Dat je opstaat en denkt: ‘Ik heb dit en dat vandaag’. Dat geeft zelfvertrouwen en zorgt dat mijn hersenen actief blijven.
Elisa - blogredactie
Reacties:
De gedachtentrein laten rijden
Evert Haaksma
Ik denk dat elk zo zijn eigen manier heeft om met de gedachtentrein om te gaan. Overigens een mooie metafoor.
Mij helpt wat ik bij ACT heb geleerd. Je gedachten komen en gaan; daar heb je nauwelijks invloed op. Het heeft daarom eigenlijk geen zin te proberen de gedachten te bestrijden: vaak komen ze later toch weer terug.
Laat de gedachten toe, maar besef dat het ook maar gedachten zijn. Veel wat onze gedachtentrein produceert, is gewoon niet waar. In elk geval hoeft het niet je handelen te bepalen. Erken de aanwezigheid van je gedachten, maar handel naar je eigen waarden, ook als je gedachten je een andere kant op willen hebben. Het vergt oefening, maar het is te leren en op die manier zul je niet minder lastige gedachten hebben, maar heb je er wel veel minder last van.
15-10-20
27 mei 2021
Ervaringswijzer is op een andere manier gaan werken. Het werk was tot nog toe ingedeeld in groepjes. In de ene groep kon je interviewen, in de andere lezen, etc. Idee was dat mensen vanzelf zouden doorstromen. In de praktijk bleken mensen toch te blijven hangen bij een of twee redacties van anderhalf uurtje en het werken bij Ervaringswijzer als iets hobbymatigs te zien. Bovendien kwamen we...
6 mei 2021
Voor de derde keer legde ik Rodrigo het verschil tussen zoete en droge wijn uit. ‘De bolle fles is de droge’. Mijn werkgever had weer eens iemand in de bediening gezet vanwege een lekker kontje, die absoluut niet geschikt was voor de horeca. ‘Ben jij zo dom of doe je zo dom?’, flapte er uit. ‘Ga alsjeblieft naar huis, ik draai deze shift wel alleen’. De balletstudent barstte in huilen uit....
26 apr 2021
Ik word weer wakker van zenuwpijn; vandaag is het feest in allebei mijn armen. Gelukkig heb ik mijn vaste routines. Ik ben blij dat ik daar streng in ben voor mezelf. Zonder zou ik wegzakken in negatieve gedachten, alhoewel ik die toch wel heb en eigenlijk het laatste jaar constant op de ‘moah’ modus zit, met soms een ‘yeah!’ dagje ertussen.
Eerst koffie met crackers in bed. Ik ga na of de...
29 mrt 2021
‘Mijn koffer is naar de gallemiezen’ zei ze met haar dik accent en stijfgelakt blond kapsel. ‘Typisch een Amsterdamse Anita’, dacht ik. Niet bepaald het type waar ik normaal mee omga. Maar we waren een beetje tot elkaar veroordeeld tijdens deze groepsreis. Tot ze een dag later vanuit het niets mijn schouder begon te masseren, waarop ik gevallen was. ‘Kom maar hier schat’. Op dat moment...
1 feb 2021
Het lukte me weer eens niet om uit bed te komen. Er maalden allerlei nare gedachten in mijn hoofd: ‘Ik kom nooit meer aan het werk en dan verlies ik mijn uitkering en kom ik op straat.’ Om aan die gedachtemolen te ontsnappen probeerde weer in te slapen. Maar dat lukte niet. Dan ging ik meer weer televisie kijken.
Als je zo ver in je neerwaartse spiraal zit, lijkt het onmogelijk om weer...
18 jan 2021
Jarenlang had ik een vriendin waar ik verliefd op was. We gingen vriendschappelijk met elkaar om. Vaak gingen we samen dansen en lichamelijk werd het soms best wel close. De verliefdheid werd echter niet wederzijds. Uiteindelijk heb ik die vriendschap laten verwateren, omdat ik het niet langer kon verdragen.
Het hoeft niet erg te zijn als een liefde niet helemaal wederkerig is, als je er...
4 jan 2021
Ik voelde me behoorlijk down, maar ik had nou eenmaal afgesproken om half elf. Ik zou met Felix naar de sauna gaan. Afzeggen maar? Maar dat is zo lullig. Bovendien ben ik van afspraak = afspraak. Met tegenzin, sleepte ik mezelf richting de trein. Eenmaal aangekomen, kon ik, of wilde ik misschien, Felix niet vinden. Dat ging ook moeilijk zonder bril. Tegen eenen gaf ik het op, totdat ik een...
22 okt 2020
Ongeveer een maand na de eerste lockdown, liep een onenigheid met een vriend zo uit de hand, dat hij alle contact verbrak. Onze vriendschap had al heel wat stormen doorstaan en ik dacht daarom dat dit ook wel weer goed zou komen. Maar hij bleek onvermurwbaar. Die plotselinge breuk en de onmogelijkheid om erover te praten heeft me erg geraakt. Het voelt alsof ik een dierbare vriend verloren...
5 okt 2020
‘Al die mensen gaan natuurlijk naar hun werk en ik ben totaal nutteloos’, dacht ik terwijl ik in de trein zat. Ik was net ontslagen. ‘Iedereen functioneert, behalve ik. Wat moet ik nu doen? Lukt het me ooit nog om iets leuks te vinden? Kan ik het allemaal nog aan? Waarom blokkeer ik in het zoeken naar dingen? Durf ik überhaupt nog wel naar een sollicitatiegesprek?’
Ineens besefte ik me dat...
14 sep 2020
Dingen uitpraten zou helend kunnen zijn. Wat doe je als dat niet lukt?
Na een hele dag werken had ik besloten om bij mijn ouders te gaan eten. Ik had de week daarvoor een therapiesessie gehad waarin het over mijn ouders ging. Daardoor voelde ik de behoefte om dingen na te vragen. Mijn ouders zaten op de bank en keken televisie zoals gewoonlijk. Ik ging naast ze zitten en gaf mijn moeder een dikke zoen. Ik zei: “Ma, ik wil het ergens met julllie over hebben.” Mijn...
24 aug 2020
Blogteam - Hoe doe je mee, als je erbuiten valt?
Doordat ik een tijdje een vaste vriend had, had ik minder aandacht voor mijn vriendinnen. Op een gegeven moment botste het tussen mij en mijn vriend. Uiteindelijk ging het niet meer. Ik was erg verdrietig, maar durfde niet zo snel een van mijn vriendinnen te bellen. Want: als je lang niks van je hebt laten horen, kan je niet ineens met je kots aankomen toch?
Nu zoek ik sneller contact met...
17 aug 2020
Hoe doe je mee, als je erbuiten valt - blogteam
Op woensdagavond ging ik altijd trouw naar mijn bodypump-les. Ik ontmoette daar Annabel. Een dame die voldeed aan het beeld van wat een mooie vrouw is. Ofwel: out of my leage. Ze was ook nog eens tien centimeter langer dan ik. Vreemd genoeg leek ze toch oog voor mij te hebben. Ze sprak me zelfs aan. Na een aantal leuke gesprekken, liet ze vallen: ‘Ik ben hier altijd op woensdagavond’. Ik ben...
10 aug 2020
Blogteam - Hoe doe je mee, als je erbuiten valt?
Ik log in op Zoom voor mijn gesprek met mijn behandelaar. Meteen verschijnt mijn eigen hoofd in beeld, als voorbeeld hoe je op de camera te zien zal zijn. Ik kijk kritisch naar mezelf en hoe langer ik kijk, hoe groter de error in mijn hoofd wordt. Wat afschuwelijk en wat vreselijk dat anderen hiernaar moeten kijken! Dit kan toch niet, ik wil dit echt niet. Hetzelfde gevoel komt op wanneer ik...
4 jun 2020
Hoe doe je mee als je erbuiten valt
‘En met welke blokkade wil jij werken Robert?’, vroeg de juf van de cursus energiewerk. Gezien wat de oefening in mij naar boven bracht, lag het voor de hand om iets te zeggen over misbruikervaringen in mijn kindertijd. ‘Spanning bij autoriteit, omdat de onderwijzer zo streng was’, riep ik. Ik doe het namelijk niet meer. Als ervaringsdeskundige heb ik het jarenlang als mijn taak gezien om open...
10 dec 2019
Zoals vaker sprak ik mijn een goede vriend af in de koffiezaak op het Centraal Station. En zoals vaker begon hij weer over zijn stokpaardje: DE DOOD. En zoals vaker, had ik daar helemaal geen zin in. En zoals vaker zei ik dat niet, maar verbeet ik mezelf. Deze keer echter merkte hij het en vroeg hij of er iets was. Eindelijk durfde ik te bekennen dat ik het een vervelend onderwerp vond. Gek...
29 okt 2019
Hoe je door pleasen jezelf verloochent
‘Zou je nog even door willen werken’ vroeg mijn leidinggevende. ‘Eeeh, ja hoor’ antwoordde ik vertwijfeld. Mijn hele lijf schreeuwde eigenlijk ‘nee’, maar het voelde voor mij niet als een keus. Ik was nu al een paar keer uitgezonden door het uitzendbureau naar dezelfde ontbijtservice. Ik moest zorgen dat het servies klaar stond, zodat de hotelgasten op tijd konden eten. In principe was er een...
23 sep 2019
Ik liep het sollicitatiegesprek in met het idee:‘ ik laat het allemaal gebeuren’. Ik vertelde enthousiast over mijn ervaringen en kwaliteiten. We hadden een klik en mijn kwaliteiten leken helemaal te passen bij de functie. Het moment dat ik buiten stond dacht ik: ‘Maar dit ben ik helemaal niet’. Mijn talenten wel, maar niet in deze functie. In de vaart van het gesprek had ik me onbewust teveel...
23 jul 2019
Dat vroegen we ons af in het workshop- en cursusteam van Ervaringswijzer. Begin juni van dit jaar begon ik als nieuw lid van dit team. Wat een toeval! Voorzienigheid kun je het ook noemen. Terwijl ik de wens heb om mijn coachingspraktijk meer vleugels te gaan geven, stapte ik net in op het moment dat het team de nieuwe cursus voorbereid Van wens naar werkelijkheid...
Je kunt een wens...
16 jul 2019
Hoe gaat het? vroeg Henk, toen ik hem toevallig ontmoette in de stad. ‘Goed hoor’, zei ik, terwijl ik me eigenlijk rot voelde. Ik schrok ervan dat ik Henk zag, want ik wilde een goede indruk op hem maken. Ik kon hem toch niet vertellen dat het eigenlijk niet zo goed ging, of wel? Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk door, maar ik voelde me verplicht om ook nog uit te leggen waarom ik me goed...
20 nov 2017
Ik ben een paar maanden geleden begonnen bij de redactie van Scip.
Ik ben een paar maanden geleden begonnen bij de redactie van Scip na aanleiding van een vacature bij de Vrijwilligers Centrale. Ik had een tijd gewerkt via het re-integratie bedrijf van de gemeente Amsterdam, maar mijn contract werd niet verlengd en ik vond het enorm moeilijk om daar vanuit verder te gaan met werk. Als je zelfs bij een re-integratie niet kan werken, waar dan nog wel??? Ik...
10 okt 2017
Een voorproefje van de redactie...
De redactie is op dit moment bezig met het voorbereiden van interviews voor het nieuwe thema 'De kunst van het mislukken'. Wat houdt 'De kunst van het mislukken' nu eigenlijk voor ons in? Woorden als: faalangst, perfectionisme en stress, komen onder andere naar boven. Wat is nu precies de kunst om deze te overwinnen en het falen als deel van je leven te accepteren? Op zoek naar antwoorden...
27 feb 2017
Laura neemt afscheid: een ode aan tien jaar Ervaringswijzer.
'Eigen ervaring als cliënt van de GGZ is voor ons een pré', meldt de vacature. In sollicitaties ben ik met mijn sociale angst tot dusver geen ster. Maar bij Scip (Cliëntgestuurde Initiatieven en Projecten) gaat alles prettig anders. Het gesprek verloopt om te beginnen zeer informeel, zonder strenge sollicitatievragen. Sterker nog, deze keer krijg ik op het hart gedrukt kreeg om er nog eens goed...
9 feb 2017
Wendy verzorg de PR en social media. Ze is sinds ongeveer 6 maanden bij de redactie en geniet van de ruimte die ze krijgt.
"Ik ben zowiezo niet bang om dingen uit te proberen. Wat ik zo mooi vind is dat ik die ruimte krijg om te leren. Ik mag alles vragen. Ik ben enorm nieuwsgierig naar bijvoorbeeld de diepere werking van communicatiestromen: naar marketingstrategieën of google analytics. Hoe breng je je boodschap zo goed mogelijk over naar je publiek? Ik zou het leuk vinden om me daar meer in te verdiepen."...
19 jan 2017
Ireen is redacteur en interviewer bij Ervaringswijzer. Ze zit sinds drie jaar bij de redactie en ze is een van ons meest ervaren en gedreven interviewers/redacteurs. Ze vertelt over haar werkzaamheden en wat haar drijft.
"Ik weet het nog goed. Het was januari en ik fietste door de sneeuw naar de Keizersgracht. Ik kwam hier terecht via de vrijwilligerscentrale en ik wilde als interviewer/redacteur aan de slag. Eigenlijk wist ik niet eens dat er een link was met psychische kwetsbaarheid. Dat werd me pas in tweede instantie duidelijk. Maar toen bleek het gewoon wel te kloppen en al snel voelde het goed....