‘En met welke blokkade wil jij werken Robert?’, vroeg de juf van de cursus energiewerk. Gezien wat de oefening in mij naar boven bracht, lag het voor de hand om iets te zeggen over misbruikervaringen in mijn kindertijd. ‘Spanning bij autoriteit, omdat de onderwijzer zo streng was’, riep ik. Ik doe het namelijk niet meer. Als ervaringsdeskundige heb ik het jarenlang als mijn taak gezien om open te zijn. Dit heb ik doorgetrokken naar eerlijk zijn over hoe ik mij voel en zeggen wat ik vind op politiek gebied. Maar ik doe het niet meer.

Hiermee ga ik in tegen het advies van de bestsellerauteur en onderzoekster Brené Brown in haar boek ‘Verlangen naar verbinding’, met als ondertitel. ‘Er echt bij horen en de moed om alleen te staan’. Zij beweert hierin dat je pas echt bij een groep hoort, als je daarin jezelf bent. Eerlijk over wat je denkt en voelt. Want anders hoort alleen je masker bij die groep. En ik snap dat helemaal.

Ik ben vet door de schaamte heen op een hoop vlakken. Ik durf dingen te zeggen die ongemakkelijk zijn. Als het nodig is. Maar het is niet altijd nodig. Mensen hebben hun eigen ontwikkeling en karma. Ik hoef mensen niet op te voeden. Een vriend van mij heeft een stokpaardje: de dood. Omdat ik vond dat er geen taboes moeten zijn, liet ik hem altijd kletsen. Maar de volgende keer ga ik vragen of hij wat gezelligers heeft. Ik heb geen zin in dat onderwerp.

Robert blogteam