Lang geleden ging ik een keer mee naar de camping met bekenden. Ze hadden een caravan. Ik vond het er maar saai. Er waren weinig mensen en er was weinig te doen. Ik snapte niet waarom ze alles wat ze thuis hadden tijdelijk opgaven voor een kleine behuizing Thuis had je een douche, een slaapkamer en je kon er heerlijk spelen.
Vakantie was voor ons gezin ergens naar toegaan, desnoods op de fiets. Zelf vaak eten en drinken meenemen. We konden ons urenlang vermaken langs strandjes aan een rivier, een zwembad, met speeltuin, waar we soms frites, of andere lekkere dingen kregen. Ook speelden onze ouders thuis met ons en brachten we uren door in onze grote tuin. We mochten van alles. Het huis van mijn vader en moeder stond midden in het dorp, waar ik ben opgegroeid. We gingen bijna nooit ver weg.
Later ben ik een caravan of tent pas leuk gaan vinden, omdat er meestal voor ons werd gekookt, we met een groep waren, er veel te doen was en we overal heen gingen. De natuur kan erg mooi zijn voor een wandeling, een fietstocht, of een “aangepaste” survival, voor wie kwakkelt met zijn gezondheid.
Op vakantie gaan vind ik meestal fijn. In mijn eentje kies ik altijd een “veilig” reisdoel in een omgeving, waar ik de weg naar mijn verblijfplaats terug kan vinden. Wanneer ik verder wegga, ga ik reis ik meestal samen. Het is heerlijk om eropuit te gaan en allerlei dingen te zien. Winkelen doe ik ook erg graag, al moet ik rekening houden met een beperkt budget. Vaak ga ik naar dezelfde plaats. In Nederland, omdat ik me daar thuis voel en naar Duitsland, waar mijn lievelingstante woont.
Het is mooi om van andere culturen te leren en nieuwe dingen te zien. Dichtbij is er ook veel moois te ontdekken. Zelf ga ik er soms graag een dagje op uit. Des te fijner is het om daarna weer thuis te zijn, je eigen plek te hebben.
Zoals het klokje op vakantie tikt, zo tikt het thuis!