Redactie Ervaringswijzer
Interviewen: essentie en kleur van een verhaal
"Ik weet het nog goed. Het was januari en ik fietste door de sneeuw naar de Keizersgracht. Ik kwam hier terecht via de vrijwilligerscentrale en ik wilde als interviewer/redacteur aan de slag. Eigenlijk wist ik niet eens dat er een link was met psychische kwetsbaarheid. Dat werd me pas in tweede instantie duidelijk. Maar toen bleek het gewoon wel te kloppen en al snel voelde het goed.
Mijn interesse ligt echt bij mensen - de zogenaamde Human Interest. Ik ben zo nieuwsgierig naar wat mensen beweegt, naar hun achtergrond en naar de verhalen die ze te vertellen hebben. Het interviewen ligt me wat dat betreft ook - daar komt mijn nieuwsgierigheid goed van pas. Ik leer altijd van anderen. Ik vind de focus op psychische kwetsbaarheid bij de Ervaringswijzer ook heel boeiend. De ervaringen van anderen kunnen me weer inspireren tot iets nieuws.
Een interview uitwerken is nog steeds het moeilijkst - maar ik vind het ook een geweldige uitdaging. Je moet de essentie van het verhaal bepalen en tegelijkertijd de kleur van de persoon weten te bewaren. Ik ben bang om iets te laten liggen, dat is mijn perfectionisme, dus ik transcribeer altijd alles. Dat is veel werk, maar voor mij is het wel een cruciale stap. Daarmee heb ik dan het materiaal dat ik kan kneden tot een verhaal. Ooit hoop ik dit proces wel wat losser en sneller te kunnen doen.
Ik ontwikkel me graag en ik wil me steeds verder professionaliseren. Misschien wil ik op den duur ook als zelfstandige aan het werk te gaan. Ik kijk dan wel uit voor negatieve stress. Tot nu toe gaat dat heel goed. Ik krijg veel energie van mijn werkzaamheden, bij ervaringswijzer en bij het andere vrijwilligerswerk dat ik doe. Ik voel me productief en ik heb het idee dat ik een bijdrage lever. Het verveelt niet. Dat heb ik niet zo vaak met werk dat ik doe, dat ik het na drie jaar nog steeds leuk en uitdagend vind om te doen. Het is nog altijd een feest."