Bron: Dutch Cultural Contacts (DCC) Ik kan oprecht zeggen dat ik in mijn tijd als lid van de Jongerenraad, mijn grootste succes te danken heb gehad aan drie factoren. De verandering van de tijdgeest, die nieuwe culturen met zich meebracht. En de vraag van bezoekers bij feesten van de Jongerenraad, maar nog belangrijker hun ouders. Tevens ook een foto waarop heel veel kritiek kwam. Daardoor in de koude maand van februari 2006 kon ik mijn eigen werkgroep op poten zetten. De projectwerkgroep JSCP. JSCP stond voor Jongeren-subculturenproject en in de eerste dagen was er maar 1 lid, dat was ik zelf. Ik schreef mijn artikel over 'Gothics'. Een artikel dat veel stof deed opwaaien, want ook snijden (zelfverminking/automutilatie) kwam daarin voor. Maar ik had de fiat van de toenmalige begeleider en het artikel mocht online. Het succes van het artikel gaf mij een kans om zelf nu eens wat te doen. Ik kon de subculturen van het heden en het verleden in kaart brengen. En gedreven zoals ik was begon ik hieraan.

Subculturen

Ik bleef gelukkig niet lang alleen lid. Een jongen voegde zich toe aan de groep omdat ik hem vroeg. Als een kleine keizer Napoleon kroonde ik mijzelf als Voorzitter. Dat was toen nog niet nodig, maar hoe groter de groep werd was een beetje discipline en dan zou ik eigenlijk een beetje moeten onderstrepen best handig. In de praktijk was ik niet een baasje, maar meer de eerste onder de gelijke (Primus inter pares).

De werkgroep begon na zijn eerste artikel zich te verdiepen in andere culturen. Er kwam een artikelen over Skinheads, Provo's, Wicca en Punkers allemaal in een relatief korte tijd.
En tot mijn verbazing kwam door die artikelen er steeds meer reacties en nog belangrijker voor de werkgroep 'leden'! Nieuw levensbloed om meer te doen en meer in kaart te brengen.

Werkbezoek met een beetje humor

Bron: Jongerenraad Borsele / Tim Traas Het uitbreiden gaf meerdere kansen en dat was ook eentje, het werkbezoek. Samen met een lid maakte we een reis naar Harmelen naar een gekraakte boerderij. Dat werkbezoek was één de meest unieke in mijn tijd als Jongerenraadslid. Het hoogtepunt was wel toen we ons oor tegen een boom moesten leggen, want dan konden we de boom horen praten als het ware. De sappen die door de boom stroomde zouden praten namens de boom. De neiging om de in de lach te schieten was zo ongelofelijk groot, dat een strak gezicht houden bijna onmogelijk was. Maar lang hielden we het vol, tot aan de trein toen letterlijk de tranen in mijn ogen stonden van het lachen.
Gepast zou mijn medereiziger in dit avontuur een weblog bericht schrijven met de titel 'Praten met bomen'.

Het meest controversiële artikel

In de herfst rond oktober was er een echte werkgroep met 7 leden, een vicevoorzitter en mijzelf dan. Doordat we nu echt legitiem waren durfde ik het aan met de steun van onze mensen, een relatief zwaar artikel. Ik schreef een relatief zwaar stuk over automutilatie. Het viel persoonlijk erg zwaar op de maag omdat ik zelf lang had gesneden en tot die tijd ook nog relatief vaak deed. Pas in december van dat jaar zou ik van die pijnlijke en zelf vernielende trek afkomen. In hebt in mijn leven alleen op de sterfdag van een Tante van mijn een terugval gehad. Maar ik ben tot op de dag van vandaag altijd in staat geweest om het in de hand te houden.

Zoals ik schreef in mijn artikel genees je er nooit van. Het is hetzelfde als een drugs of alcoholverslaving. Je moet er mee leren leven en als dat kan het onder controle houden. Het artikel kreeg tot dat we besloten dat de reacties uit de hand liepen elke dag wel meerdere reacties van mensen, vaak kinderen omdat onze doelgroep was dat ze zichzelf sneden. Soms tot in details dat kippenvel op de armen bracht. Het was een onderwerp dat zwaar op de maag viel. Maar we hadden ons voorgenomen om geen onderwerp uit te weg te gaan, hoe controversieel dat het ook was.

Met de komst van een ander nieuw lid kwamen ook weer nieuwe artikelen met een zwaardere lading. Meer gewaagdere thema's zoals Van borderline tot Homo - & biseksualiteit alles werd bespreekbaar gemaakt. Van rapedrugs tot cyberpedofielen, het kwam allemaal op de site.

Een beetje zielig einde

Maandenlang bleef ik aan het roer van de projectwerkgroep. Ik kreeg een nieuwe Vicevoorzitter, die ik probeerde sturen naar het voorzitterschap. Vanwege het feit dat ik wilde stoppen met de Jongerenraad. 16 augustus 2007 nam zij het stokje over van mijn. De werkgroep produceren nog weleens wat, maar het vuur leek wel een beetje gedoofd. Tot de grote update van vorig jaar waren alle artikelen nog te lezen. Maar helaas tot mijn grote verdriet heeft de Jongerenraad Borsele besloten ze te verwijderen en daarmee een grote fout begaan in mijn ogen.

Veel mensen hadden nog kunnen leren van de artikelen, haar objectieve vorm en de reacties van de gewone jongen of meisje van de straat.

Maar niets is eeuwig'¦

Daarom wil ik afsluiten met het volgende citaat;

'Eeuwig hetzelfde lied: het individu dat met zijn ideeën tegen de voortdommelende gemeente indruist! En de lente moet ook altijd weer tegen dezelfde winter opboksen'.
Alain (1868-1951)